Ik leerde om mijn gevoelens niet te delen en om alle gevoelens waarmee je worstelt zelf op te lossen. Ik leerde ook om mezelf op de achtergrond te houden zodat ik niet opviel. Ik leerde om mij emotioneel afhankelijk op te stellen in de hoop zo de warmte en liefde te ontvangen waar ik naar verlangde.

Ze had het vermogen om mij op een voetstuk te plaatsen. Net als ik dacht dat ik haar goedkeuring had, gooide ze mij er net zo hard weer van af.  Een illusie armer en een issue rijker: Ik was niet goed genoeg.

Ik heb nooit begrepen dat ik haar moest bedanken

Als ik mijn eigen pad probeerde te bewandelen en koos vanuit mij zelf en dat paste niet in haar straatje, was ik dat ondankbare kind. Ik heb nooit begrepen dat ik haar moest ‘bedanken’ voor iets wat in mijn ogen het logische gevolg was van het hebben van een kind. Voor dingen die horen bij een gezonde ontwikkeling van een kind. Het leert zo grenzen aan te geven en eigen keuzes te maken. Het bracht mij in verwarring en ik ging uiteindelijk ook geloven dat ik een ondankbaar kind was.

Dat ik geen broertjes of zusjes had drukte er in die tijd ook nog eens een extra stempel op. Want enig kinderen zijn verwende kinderen was een overtuiging uit die tijd. En verwende kinderen zijn ondankbare kinderen. Dat was wat ik vervolgens dacht.

Ik was niet goed genoeg

Mijn moeder heeft de treurige ervaring van een doodgeboren kindje, enkele jaren voordat ik geboren werd. Dat trauma heeft ze nooit verwerkt. Ook dat had impact op onze toch al moeizame relatie. Als ik niet naar haar pijpen danste, of ik gedroeg me niet goed genoeg naar haar wensen, bracht ze het altijd ter sprake. Ze vroeg zich hardop af hoe dat kindje toch geweest zou zijn. Dat was vast veel liever geweest dan ik. Ik was kennelijk niet goed genoeg, een ander was beter dan ik en ik leerde mezelf met anderen te vergelijken.

Nu ik weet dat mijn moeder narcistisch is ben ik bekend met het fenomeen dat er altijd een kind is die haar lieveling is en iemand die de zondebok is. Als enig kind had ik hierin een wisselende rol.

Ik probeerde ook in te schatten hoe ik mij moest gedragen om mij de ergernis van mijn moeder niet op mijn hals te halen. Want een boze moeder terwijl ik niet begreep waarom ze nou zo boos werd, bracht mij helemaal van slag. Zo leerde ik al gauw dat het niet ok was om mezelf te zijn. Vervolgens trok ik alles uit de kast om haar tevreden te stellen en te houden.

Als ik mij gedeisd hield, was ik het meest veilig

Ik had heel lang niet door dat ik in mijn latere leven ik ook altijd naar de pijpen van een ander danste. Ik had immers geleerd dat als ik mij nou maar gedeisd hield dat dit de meest veilige route was. Dat was vervolgens ook de houding die ik aannam. In relaties bijvoorbeeld.

Overigens was er in die tijd geen sprake van een narcistische relatie al had dat gezien de relatie met mijn moeder heel goed gekund. Ik koos juist voor het tegenovergestelde. Ik ging voor safe.

Een relatie met iemand die totaal niet bij mij paste. Het was iemand die gemoedelijk was en meegaand. Nog meer als ik. Bijna saai. Als ik er nu op terug kijk, kan ik zien dat ik toen onbewust koos voor een relatie met iemand die ik (emotioneel) aan kon. Daarom was er geen sprake van een gelijkwaardige relatie. Dat was niet alleen niet eerlijk tegenover mezelf, zeker ook niet tegenover de ander.

Ik begreep de mensen om mij heen niet

Wanneer je niet jezelf kunt zijn, niet kunt leven volgens jouw EIGEN-waarde verloochen jij jezelf. Je raakt jezelf volledig kwijt. Je leven, je relaties, de keuzes die je maakt, zijn een illusie en gestoeld op een gecreëerde waarheid die niet jouw echte waarheid is.

Het ging op een gegeven moment parten spelen. Ik kwam danig in conflict met mezelf (en daarom ook met anderen).

Waar deed ik goed aan?
Wat voelde goed?
Wat wilde ik in het leven?
Wie was ik eigenlijk?

Ik was zó ver van mezelf afgedreven dat ik die vragen nooit kon beantwoorden. Ik werd steeds somberder en voelde mij verdrietig omdat ik de mensen om mij heen niet begreep wat natuurlijk te maken had met dat ik mezelf niet begreep.

Ik wilde van dat rotgevoel af

Uiteindelijk wilde ik ontdekken wie ik nou echt was. Vooral wilde ik af van dat onbestemde gevoel en mijn drama-queen-gedrag. Dat was het cruciale punt waarop ik besloot dat het de hoogste tijd werd om er korte metten mee te maken. Ik wilde het anders. Het MOEST anders. Dat was het kantelpunt wat mij heeft gebracht waar ik nu ben.

Ik zocht naar die ene ultieme oplossing waarbij ik niet ellenlange gesprekken hoefde te hebben om mijn jeugd uit te diepen, te praten over hoe de relatie was met mijn moeder, mijn vader. Dat wist ik allemaal wel. Ik wilde gewoon van dat rotgevoel af! Ik wilde dat de impact van de moeizame relatie met mijn moeder niet langer effect had op mij en hoe ik in het leven stond.

De bezem er door!

Dat verlangen was zó groot en zat zó diep dat je kennelijk het juiste tegen komt op het juiste moment. Creatrix® kwam op mijn pad en dat heeft gezorgd voor een rigoureuze interne schoonmaak op een bijzondere fijne manier, waarbij nog niet het allerminste restje stof is achtergebleven van alle oude overtuigingen, angsten en negatieve gedachten die mij jarenlang in de weg zaten. Dat heet met recht de bezem er door!

Of je nu wel of geen moeizame relatie hebt met één van de ouders, als jij je herkent in soortgelijke hardnekkige overtuigingen en gevoelens, zie je het verband waarschijnlijk hoe ze je verhinderen om jouw eigen pad te durven volgen. Een pad waarin je eigen keuzes durft te maken en om te durven zijn wie je diep van binnen bent.

Driedubbel winst

Nu help ik zelf vrouwen van hun beren op de weg af. Opvallend veel vrouwen die bij mij komen zijn zelf coach. Doordat jij afrekent met je beren op de weg, word je niet alleen gelukkiger met jezelf, krijg je een betere relatie met anderen, voel je de vrijheid om eigen keuzes te maken; je wordt óók een betere coach. Je kan je klanten véél beter helpen doordat jij je hebt ontdaan van je issues. Daardoor ben je in staat om out of the box te denken voor je klanten. Je ziet alles veel scherper en je kunt ze prima bij de les houden. Dat is niet slechts win-win maar een driedubbele winst!

Natuurlijk is het geen ‘voorwaarde’ om coach te zijn om met mij in zee te gaan, want maar liefst 70% van de vrouwen ervaren dat ze niet goed genoeg zijn. Hoe mooi zou het zijn om daar voor altijd korte metten mee te maken! Het stuk wat je van jezelf was verloren vind je weer terug. Wat je hoofd je vertelt klopt weer met je gevoel en je ervaart VRIJHEID in optima forma!

WIE ZOU JIJ ZIJN ZONDER AL JOUW ISSUES? JOUW ANGSTEN?

Het antwoord op die vraag is de GEGARANDEERDE uitkomst van de route die we samen kunnen afleggen.

Draai jouw beren voorgoed de nek om

In februari staat mijn agenda open voor een vrijblijvend gesprek voor maximaal drie vrouwen die het zat zijn om zichzelf zo enorm in de weg te zitten. In een onderzoekend gesprek van een uur weet ik feilloos tientallen van jouw bewuste én onderbewuste issues in kaart te brengen. Aan het einde van ons gesprek voel je het vertrouwen dat dit de kortste route is die je hebt af te leggen om op een fijne manier jouw beren de nek om te draaien. Alles wat je dan nog hoeft te doen is ja zeggen tegen jezelf (ik zal jou nooit ergens ‘in praten’ omdat ik alleen met je verder ga als ik voel dat je er volledig klaar voor bent)..

Het jaar is nog jong en dus kun je van dit jaar nog jouw mooiste jaar ooit maken. Niet slechts een belofte maar een GARANTIE.

Ja ik ben nieuwsgierig naar mijn mooiste jaar ooit